Where The Wind Comes From

Regisseur Amel Guellaty serveert de kijker met haar speelfilmdebuut een frisse, levendige en ontroerende road-movie die zowel hart als stijl heeft. De 19-jarige Alyssa woont in een afgelegen stadje in Tunesië waar niet veel gebeurt en waar ze zich hopeloos verveeld. Ze is wanhopig op zoek naar meer. De alledaagsheid van haar leven verplettert haar vurige geest en iedereen om haar heen voelt haar lusteloosheid.
Wanneer zich een geweldige kans voordoet om in Europa te gaan wonen en werken, vraagt Alyssa haar beste vriend uit haar kindertijd, Medhi, om met haar mee te gaan op een reis van Tunis naar Djerba. Hij is de dromer met artistieke talenten, zij is de ritselaar met een uitdagende drang om te slagen. Maar hun vriendschap wordt op de proef gesteld, omdat de gevaren op de weg trauma’s uit het verleden oproepen. Het wordt een reis vol hoop, onrust, uitdaging en zelfontdekking.
Where the wind comes from is een fijne feelgood film over vriendschap, gedrenkt in warme gele, rode en vooral blauwe kleuren. Alyssa en Medhi hebben beiden dromen die niet met elkaar overeenkomen. Ondanks hun worstelingen vullen ze elkaar goed aan. De een is de rem (de overdenker) en de ander het gaspedaal (de naïeveling).
Een film die zowel fris en indringend is, speels en serieus, visueel sterk en emotioneel resonant. Met de nodige humor laat hij zien dat dromen niet naïef hoeven te zijn en soms zelfs levensnoodzakelijk zijn. Bovendien is de film mooi ingebed in de sociale context van een jonge generatie Tunesiërs die andere verwachtingen hebben van de maatschappij zonder moralistisch te worden, maar met compassie en zachtheid.